Ο περίπατος στον Κήπο κράτησε αρκετή ώρα, γιατί ο Κήπος τελικά έχει ένα σωρό μέρη, τα οποία τα έχουμε ξεχάσε επειδή τα ξέρουμε τόσο πολύ καιρό. Ξεκινήσαμε απο το Σύνταγμα, είπαμε την ιστορία της Βουλής και της πλατείας, κι ύστερα προχωρησαμε στην Αμαλίας. Στο ηλιακό ρολόι κάποιος μαθητής μας ρώτησε: "Ο Αρχιμήδης το είχε ανακαλύψει αυτο;¨ Και δεν ξέραμε να του απαντήσουμε!
(Στο σπίτι κοιτάξαμε το Google. Οι Χαλδαίοι πρέπει να ήταν οι πρώτοι που επινόησαν το ηλιακό ρολόι.)
Κάναμε το γύρο μέσα απο τα δρομάκια. Ειδαμε την προτομή του Βαλαωρίτη, ήταν ένας ποιητής, εξηγήσαμε. Σταθήκαμε στην Παιδική Βιβλιοθήκη και είπαμε ότι όσοι έχουν παιδιά μπορούν να τα φέρουν εκεί, να δαβάζουν βιβλία και να τα δανείζονται. Εκείνη την ώρα ήταν κλειστή. Δίπλα ήταν τα ρωμαϊκά ερείπια και τους εξηγήσαμε ότι ολόκληρη αυτή η περιοχή ήταν η Ρωμαϊκή πολη που είχε χτίσει ο αυτοκράτορας Αδριανός. Μερικοί ήξεραν περί Ρωμαίων.
Περάσαμε απο τη λιμνούλα με τις πάπιες που ενθουσίασε, και τη λιμνούλα με τις χελώνες που επίσης ενθουσίασε. Αλλά το περίεργο ηταν ότι και τα απομεινάρια του Ζωολογικού Κήπου ενθουσίασαν κι ας έχουν μέσα μόνο παγωνια, πάπιες, γαιϊδουράκια και κρι-κρι. Άμα θέλει να ενθουσιαστεί ο άνθρωπος...
Το μεσημέρι καθίσαμε για φαΐ γύρω απο κείνο το σκεπασμένο πηγάδι που έχει στέγαστρο και κυκλικό παγκάκι. Βάλαμε τα φαγητά στη μέση, φάγαμε και είπαμε κι ένα τραγούδι: Την "Αθήνα" του Χατζιδακη. Ύστερα προτείναμε στους μαθητές να πουν δικά τους και κάναμε κάτι σαν πολιτιστικη ανταλλαγή τραγουδιών και χορών.Χορέψαμε απο ελληνικά ένα συρτό, κι ένα ζεϊμπέκικο που το χόρεψε ο Μασούντ απο τη Ρουάντα, αλλά κυρίως οι μαθητές μας χόρεψαν αφρικάνικα. Αν και βαριόμοιροι, οι Αφρικάνοι έχουν πολύ πιο ανάλαφρους χορούς απο τους δικούς μας, που δεν είμαστε και σε τόσο απελπιστικη κατάσταση. Ίσως γι αυτό δεν χρειάζεται να ξαλαφρώνουμε και τόσο.
Μετά απο εκείνη την καλλιτεχνική εκδήλωση βρήκα στο Φέισμπουκ, στο προφίλ του Ντούντου που ήταν απο τους πρώτους μαθητές μας, αυτό το λινκ με μια αμερικανίδα που τραγουδάει στην Αφρική, στη Σενεγάλη και το βαζω εδώ, γιατί νομίζω ότι ταιριάζει.
Έχουμε αρκετούς μαθητές απο τη Σενεγάλη. Στο βιντεοκλίπ έχει και μια σκηνή αποχαιρετισμού. Ένας νέος φεύγει απο το σπίτι του, αφού η μάνα του έχει δώσει την ευχή της. Κάπως έτσι άφησαν τον τόπο τους οι μετανάστες που προσπαθούν να μάθουν ελληνικά στην Αγόρά της Κυψέλης.
Οur tour in the National Garden took the whole Sunday morning, because the place has many nice spots forgotten from us Athenians living here for ages… We started from Syntagma Square, we narrated in a few words the story if the Parliament, and then proceed to Amalia’s Avenue and entered the Garden. First stop in the sun dial, where one of our students asked if Archimedes was the inventor, and we actually were not sure about the answer…(Well, we looked up at home, it seems that the Chaldeans were the first to use it.
We did the tour from the small roads of the Garden. We saw the bust of the poet Valaoritis, and explained about him. We stop at the Children’s Library inside thw garden and informed that it was free for all the children. But it was closed at the time.
Next were the roman ruins, and we explained that all this area was in the Antiquity the city that Adrian, the Roman emperor who loved Athens, had built.
We went then to the famous for Athenian children pool with the ducks, that proved to be very popular among our students, as the small zoo beside, with only donkeys, peacocks and goats.
For lunch we sat round in the shadow of an old big well, closed now, and we felt like singing a little, which inspired the students to sing as well and dance. We had a sort of cultural exchange, we teachers singing Greek songs and they students singing songs of their own country. We listened to Rwanda, Bangladesh, Pakistani, Ethiopian, Senegalese, Bourgina Faso and other songs. It was really very interesting and touching and people stopped by to listen and see.
The link is from a song that I found in the Internet and made me think about our students. It is about a young man leaving to become immigrant.